Zieleń jadeitu czy bursztyn?

Jadeit - Święty kamień władzy, długowieczności, płodności, mądrości i równowagi. Jadeit jest minerałem znanym także pod nazwą żad imperialny (przeźroczysty, szmaragdowozielony) - najbardziej znaną - która to też rozciąga się na nefryty. Minerał ten występuje w wielobarwnych bryłach o różnych kolorach: zielonym, pomarańczowym, brązowym, niebieskim, kremowym, białym, lawendowym, czerwonym, perłowym, szarym i czarnym. Czasem kolory się mieszają i tworzą wzory lub żyłki w skale. Jest bardzo rzadkim minerałem i rzadko też tworzy dobrze wykształcone kryształy, ale za to najczęściej występuje w postaci zbitej masy mikrokrystalicznej, włóknistej tworząc skupienia ziarniste lub włókniste agregaty. Również najczęściej jest lśniąco zielony, przeświecający lub przeźroczysty. Współwystępuje z diopsydem, egirynem, glaukofanem, albitem, granatem, a z egirynem i omfacytem tworzy szereg jadeitu. Skupiska jadeitu mogą osiągnąć masę kilku ton, ale nie wszystkie minerały mogą się przydać jako materiał jubilerski. Jadeit jest też cenionym materiałem rzeźbiarskim, o którego wartości decyduje nie tylko artyzm artysty, ale również jakość użytego kamienia i jego barwa. Jadeit jest łudząco podobny do nefrytu, ale twardszy i ze względu na skład chemiczny należy do innej grupy minerałów. Swoją nazwę najprawdopodobniej uzyskał od greckiego słowa "ischias", co znaczy "ból w biodrze"; albo też od hiszpańskiego słowa "higado" - "wątroba", ponieważ używany jest przez litoterapeutów do uzdrawiania tychże organów. Odmiany jadeitu Chloromelanit - o barwie zielonej do czarnej, zawierająca znaczny procent żelaza. Występuje w Meksyku, Nowej Gwinei, Szwajcarii, Francji. Astrydyt - odmiana ciemnozielona jadeitu, bogata w chrom, znaleziona na Nowej Gwinei (jaśniejsze plamki pochodzą od przerostków kwarcu i opalu. Występuje w skałach oliwinowych. Miejsca występowania jadeitu Birma - jest największym dostawcą jadeitu; od przeszło 200 lat zaopatruje Chiny w przeświecający jadeit cesarski (imperial jade). Gwatemala - gdzie odkryto jadeitowe toporki i prastare wyrobiska eksploatowane przez Majów, Chiny - odmiany o pięknej zielonej barwie "Yunan jadeit", Japonia - materiał nie nadaje się do celów jubilerskich. Włochy - Piemont, USA - Kalifornia (często jest to mieszanina z nefrytem). Występuje też w Tybecie, Rosji (Kazachstan), na Kostaryce, Australii, Nowa Zelandia - wydobywany tu jadeit zwany jest przez Maorysów pounamu. W jego poszukiwaniu Maorysi prowadzili ekspedycje w najbardziej niedostępne obszary Wyspy Południowej. Pounamu ceniono za twardość i ostrość krawędzi - Maorysi, podobnie jak inni Polinezyjczycy, nie mieli dostępu do metali. Przypisywano mu także znaczenie mistyczne. Polska słynie z kopalni jadeitu w wiosce - Tąpadła u podnóża Góry Ślęży na Dolnym Śląsku (tworzy tam drobne agregaty), spotykany jest też w Górach Kaczawskich.  Jadeit występuje głównie w łupkach krystalicznych i skałach metamorficznych tworząc się w niskich temperaturach i stosunkowo wysokich ciśnieniach. Bywa spotykany w serpentynitach, czasami w amfibolitach i przeobrażonych szarogłazach. Zastosowanie Jadeitu Jadeit ma także duże znaczenie naukowe jako wskaźnik warunków i charakteru przeobrażeń skał. Stanowi też bardzo atrakcyjny, wysoko ceniony w jubilerstwie i poszukiwany kamień dekoracyjny a także ozdobny. Był ceniony przez wiele starożytnych kultur m.in. w starożytnych Chinach, państwach Mezoameryki i ludy maoryskie. Wyrabiano z niego ze względu na jego twardość narzędzia i kosztowną broń. Już starożytni mistycy cenili jadeit sprowadzany z Birmy i nie pozwalali, aby się marnował, toteż wykorzystywali każdy jego okruch. Największymi względami cieszył się u nich prześwitujący birmański jadeit cesarski. Wytaczali z niego malutkie figurki, które umieszczali na widocznych miejscach w różnych miejscach domostw, a także nosili okruchy jadeitu przy sobie. Jest to kamień zaprawdę niezwykły, formując się długo we wnętrzu Ziemi kumuluje w sobie potężną energię. Jest ulubionym kamieniem (nie licząc kryształu górskiego) bioterapeutów, którzy wykorzystują energię kamienia wspomagając się nią przy zabiegach.

W dawnych czasach bursztyn był uznawany zbytnio kamień nadzwyczaj tajemniczy. Długo nie potrafiono objaśnić jego pochodzenia oraz właściwości. Funkcjonowały liczne przekazy pisemne plus ustne próbujące umotywować kuriozum powstawania tego pięknego kamienia. Otaczająca go aura tajemniczości sprawiła, że spośród od czasu do czasu zaczęto mu przyznawać cechy magiczne.Znaczenie bursztynu w starożytności, średniowieczu zaś czasach nowożytnychBursztyn był pokupny w tym momencie w środku starożytnym Babilonie, Egipcie, Grecji, Rzymie, tudzież co więcej do wnętrza Chinach. Odnalezione podczas prac archeologicznych bursztynowe wisiorki, z geometrycznymi ornamentami, nacięciami, oraz niekiedy podobiznami ludzi i zwierząt mogły sprzyjać jako amulety stosowane magii łowieckiej z wykorzystaniem prehistorycznych mieszkańców krajów nadbałtyckich, gwarantujące owocne łowy. Z kolei płaskie zawieszki spośród motywem krzyżowo przecinających się punktów mogły egzystować związane z kultem boga słońca. W okresie neolitu spotykane uprzedni bursztynowe ofiary zakładzinowe pod domami, zabezpieczające mieszkańców za pośrednictwem wszelkimi nieszczęściami.Ozdoby wykonane spośród tego kamienia, związane spośród kultami natomiast wierzeniami, znane dotychczasowy wszystkim znaczącym kulturom europejskim, na sposób dodatkowo kulturom Środkowego plus Dalekiego Wschodu. W starożytnym Rzymie jantar był atrakcyjny jako tworzywo zdobniczy, przypisywano mu także siła ochronną. Jeszcze aż do końca IV wieku n.e. był w tamtym miejscu traktowany jako przejaw luksusu plus bogactwa. Pliniusz Starszy w „Historii naturalls” pisał o przedtem: „Tworzy go sok wyciekający z drzew gatunku sosny, także jak kauczuk wycieka z wiśni, tudzież żywica spośród sosny. Wytryska stamtąd w wyniku nadmiaru płynu, gęstnieje u dołu wpływem zimna lub czasu, ewentualnie też wody morskiej, kiedy na wiosnę wzburzone fale zmywają go spośród wysp. W każdym razie wyrzucony w poprzek fale na rąbek okazuje się niezmiernie szczwany, istotnie iż zdaje się wewnątrz wodzie dyndać, a na dnie nie osiada”. Okres świetności tego kamienia do wnętrza cesarstwie rzymskim zapoczątkowała słynna wypad zarządcy igrzysk gladiatorskich do wnętrza czasach panowania cesarza Nerona. Olbrzymie ilości przywiezionego więc jantaru pozwoliły na organizację igrzysk „wewnątrz bursztynowej oprawie”. Jednak zwykle wykorzystywano go aż do wyrobu biżuterii, która poza walorów zdobniczych miała też sprawować funkcję ochronną, uniemożliwiać zapaleniu migdałów zaś innym dolegliwościom gardła. Leczono poprzednio także napady szału a problemy z oddawaniem moczu. Utarty spośród miodem attyckim puder asystować wewnątrz dolegliwościach uszu i wzroku, tudzież starty na proszek lub pity spośród wonną żywicą proch przeciwstawiać się dolegliwościom żołądkowym.Lekarze greccy, jakże Hipokrates, Areteusz z Kapadocji również Galen, oraz także uczeni świata islamu, gdy Ibn-al-Gazzar oznacza to Awicenna, zalecali chorym bursztyn podawany do wnętrza formie pigułek lub mikstur, przygotowywanych spośród proszku bursztynowego z dodatkiem miodu, mleka, wody, piwa lub wina. O okresie średniowiecza sukcynit był rozważany jako jeden z sześciu leków o najwyższej skuteczności terapeutycznej. Święta Hildegarda spośród Bingen zalecała spożywanie jantaru wewnątrz formie nalewki na piwie, winie lub wodzie wobec bólach brzucha, tudzież na mleku pod chorobach pęcherza. Inni medycy średniowieczni polecali go przeciwnie biegunce, do leczenia krwotoku, kaszlu natomiast suchot, chorób oczu, zębów oraz jako lek zwiększający płodność. Krzyżacy, którzy opanowali „bursztynowe stok”, cenili przede wszystkim odmianę białą i owo jej przypisywali właściwości lecznicze. Albert Hohenzollern przesłał Marcinowi Lutrowi baryłkę białego bursztynu na jego schorzenia nerkowe. Nadworny medyk księcia Andreas Aurifaber do wnętrza rozprawie naukowej „Succini relacja” zamieścił około 50 przykładów na użytek bursztynu w różnego rodzaju dolegliwościach. Mikołaj Kopernik zażywał go do łagodzenia dolegliwości sercowych, o czym świadczy oryginalna reguła, skreślona ręką tego wielkiego astronoma, znajdująca się z bibliotece uniwersytetu w środku Uppsali.W 1546 roku niemiecki erudyta Georgius Agricola dokonał suchej destylacji bursztynu, w środku wyniku której otrzymał terpentynę, kalafonię, olej złocistożółty dodatkowo kwas bursztynowy wewnątrz postaci białych kryształków. Ten świeżo miniony z początku uznawano w środku sól kuchenna, zaledwie w końcu XVII wieku angielski chemik Robert Boyle, stwierdził, że jest to kwas. Z kolei oliwa bursztynowy, w największym stopniu ceniony za pomocą Agricolę, był w użyciu aż do leczenia syfilisu, kamieni nerkowych natomiast przeziębienia. Wchodził też wewnątrz kompozycja znanego w takim razie środka trzeźwiącego Aqua Luciae. Polski doktor tudzież botanik Stefan Falimirz w środku zielniku „O ziołach plus mocy ich” pisał, iż kamień ten potrafi „serca uweselać, kordiakę odsuwać również duchy posierać”. Poradniki medyczne zalecały noszenie pierścionka z jantarem, najlepiej na małym palcu lewej ręki, skoro wtedy jego wpływ było najskuteczniejsze, tudzież także okadzanie dymem bursztynowym miejsc dotkniętych epidemią dżumy. Wiele środków leczniczych zawierających bursztyn znał warszawki łapiduch Jan Karol Jerzysław Freyer, skryba pierwszej polskiej monografii „O bursztynie”. Wymieniał pan różne specyfiki, jak na przykład: piżmo sztuczne, na cierpienia nerwowe, kwas złocistożółty, na dolegliwości histeryczne, apopleksję nerwową, paraliże zaś konwulsje towarzyszące gangrenie, tynkturę bursztynową tudzież oliwa bursztynowy. Donosił podobnie, że w środku Anglii lekarze zalecają okadzanie bursztynem wewnątrz przypadku gruźlicy.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Porzucenie nawrócenia

Początek snu

Fazy uzdrawiania